hanowerska dynastia, House of Hanover,
dynastia panująca w Wielkiej Brytanii i Irlandii 1714–1901, linia niem. Welfów;
hanowerska dynastia
Encyklopedia PWN
zał. przez Jerzego I (prawnuka Jakuba I Stuarta), elektora Hanoweru, powołanego na tron bryt. na mocy Act of Settlement po śmierci Anny Stuart; wywodziła się z rodu Welfów, władającego Hanowerem od 1235; pod jej panowaniem do 1837 unia personalna Wielkiej Brytanii i elektoratu (od 1814 królestwa) Hanoweru; stopniowe ograniczenie uprawnień monarchy na korzyść parlamentu i gabinetu; dynastia wygasła wraz ze śmiercią królowej Wiktorii, której małżeństwo z ks. Albertem sasko-koburskim (Sachsen-Coburg-Gotha) dało początek nowej dynastii na tronie bryt. (od 1917 pod nazwą Windsor).
