halsztacki okres

halsztacki okres,

archeol. okres w podziale chronologicznym pradziejów środkowej Europy, wydzielony w obrębie wczesnej epoki żelaza;

archeolog niem. P. Reinecke podzielił go na 4 podokresy: Hallstatt A i B (jeszcze należące do epoki brązu) oraz C i D — właściwy o.h. (ok. 700–400 p.n.e.); nazwa od cmentarzyska w Hallstatt (Górna Austria).