górale
 
Encyklopedia PWN
górale, zw. także górą,
najradykalniejsza, zdominowana przez jakobinów i kordelierów frakcja polityczna w Konwencie Narodowym 1792–95;
zajmowali górne miejsca w sali obrad Konwentu (stąd nazwa); 1792 doprowadzili do obalenia monarchii i proklamowania I Republika Francuska; największe wpływy osiągnęli wiosną 1793 — frakcja g. liczyła wówczas 300 deputowanych, głównie z Paryża i małych miejscowości; przewodzili jej G.J. Danton, J.P. Marat i M. Robespierre; w walce politycznej, a także do eliminowania przeciwników wykorzystywali masy ludowej i sankiulotów; 1793 doprowadzili do obalenia żyrondystów i przejęcia władzy przez jakobinów; rozbici w końcowym okresie rządów terroru jakobińskiego (likwidacja kordelierów, hebertystów i rozbicie ruchu sankiulotów), po przewrocie termidoriańskim (thermidor) prześladowani.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia