gigue
taniec pochodzący ze Szkocji i Irlandii, występujący w różnych odmianach, najczęściej w metrum 6/8 lub 3/8, w rytmie punktowanym lub w równomiernym ruchu triolowym;
[żig; fr.] 
,
giga,
, gigue
Encyklopedia PWN
w postaci stylizowanej po raz pierwszy pojawił się u wirginalistów angielskich, następnie u fr. kompozytorów muzyki lutniowej XVII w.; w suicie klawesynowej XVII i XVIII w. był jej ostatnią częścią, odznaczał się formą dwuczęściową (w części 2. początkowy motyw podlegał odwróceniu), często techniką fugowaną (fuga); wpływ rytmiki g. jest widoczny w niektórych symfoniach i sonatach okresu klas.; w okresie romantyzmu pojawiał się sporadycznie; subtelną stylizację g. stworzył C. Debussy w Images na orkiestrę.
