generator fotowoltaiczny
 
Encyklopedia PWN
generator fotowoltaiczny,
urządzenie służące do bezpośredniego przetwarzania energii promieniowania słonecznego na energię elektryczną.
Składa się z baterii słonecznej, tj. układu ogniw fotoelektrycznych, w którym odbywa się przetwarzanie energii, układu magazynującego energię elektryczną i elektronicznego układu sterującego. Układem magazynującym energię jest zwykle bateria akumulatorów, zapewniająca ciągłe jej dostarczanie do zasilanych urządzeń nawet w czasie występowania przerw w dopływie energii słonecznej. Zadaniem elektronicznego układu sterującego jest zarządzanie energią wytwarzaną w generatorze fotowoltaicznym, przede wszystkim niedopuszczanie do przeładowania baterii akumulatorów oraz uniemożliwianie zwrotnego przepływu energii elektrycznej z baterii akumulatorów do baterii ogniw, a także regulacja jej dopływu do zasilanych urządzeń.
Generatory fotowoltaiczne są wykorzystywane głównie jako źródła zasilania urządzeń elektrycznych umieszczanych w statkach kosmicznych, sztucznych satelitach, odosobnionych stacjach przekaźnikowych, do których długotrwałe dostarczanie energii w inny sposób jest niemożliwe, a także używane do zasilania przenośnych urządzeń o małym poborze mocy (kalkulatorów, zegarków itp.); stanowią podstawowe elementy elektrowni słonecznych fotowoltaicznych oraz są stosowane jako źródło energii w domach mieszkalnych i obiektach przemysłowych, eksperymentalnie — w samochodach elektrycznych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia