fotografia w podczerwieni
 
Encyklopedia PWN
fotografia w podczerwieni,
sposób otrzymywania zdjęć fot. przez naświetlanie specjalnych materiałów fot. niewidzialnym dla oka ludzkiego promieniowaniem podczerwonym (dł. fali 750–1200 nm).
Materiały fot. do fotografii w podczerwieni są uczulone na to promieniowanie przez dodanie specjalnych barwników (barwoczułość), a przy wykonywaniu zdjęcia do materiału fot. nie dopuszcza się (przez założenie na obiektyw aparatu odpowiedniego filtru barwnego) promieniowania o mniejszej długości fali. Fotografia w podczerwieni znajduje zastosowanie w wielu dziedzinach nauki i techniki (medycyna, astronomia, kryminalistyka itd.). Specjalną odmianą fotografii w podczerwieni jest fotografia barwna z zafałszowaniem barw. Zdjęcia tą metodą wykonuje się na dwu- lub trójwarstwowych materiałach zdjęciowych, przy czym co najmniej jedna z tych warstw jest uczulona na promieniowanie podczerwone, a tworzący się w tej warstwie barwnik oddaje podczerwień w postaci dowolnej barwy widzialnej dla oka ludzkiego; stosuje się ją np. w geologii do sporządzania map geol. i poszukiwań surowców miner., w teledetekcji satelitarnej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia