fluita
żaglowiec handl. z XVII w.;
[hol.],
fleuta,
fluita
Encyklopedia PWN
f., budowane gł. w Holandii, miały 3 maszty, ożaglowanie rejowe na grotmaszcie i fokmaszcie, łac. na bezanmaszcie; dziób zdobiony galionem, wysoka zwężająca się ku górze rufa, kadłub smuklejszy niż u wcześniejszych żaglowców, dzięki czemu były szybsze i miały lepszą dzielność morską; wkrótce opanowały większość szlaków morskich.
