filharmonia
 
Encyklopedia PWN
filharmonia
[gr. philéō ‘lubię’, harmonía ‘zgodność dźwięków’],
stowarzyszenie lub instytucja organizująca stałe koncerty symfoniczne w gmachu zwana także filharmonią;
początkowo zrzeszenie miłośników muzyki (np. Accademia dei Filarmonici w Bolonii, założona 1666); rozwój filharmonii przypada na XIX w.; pierwsze filharmonie powstały: w Lublanie (1794), Petersburgu (1802), Wiedniu (1812 Gesellschaft der Musikfreunde, 1860 — Wiener Philharmoniker), Londynie (1813); inne znane filharmonie: w Moskwie (1833), Budapeszcie (1867), Berlinie (1882), Pradze (1894); w USA pierwsze stowarzyszenie tego typu działało w Bostonie (1797–1824), w Nowym Jorku od 1842; Filharmonia Warszawska powstała 1901; 1955 przemianowana na Filharmonię Narodową; w Polsce liczba filharmonii (oprócz orkiestr symfonicznych) w latach 80. wzrosła do 21 (w 2009 było 25 filharmonii); ich działalność nie ogranicza się do koncertów symfonicznych, lecz obejmuje również koncerty kameralne, recitale oraz koncerty specjalne (szkolne, umuzykalniające, jazzowe); także niewielki zespół artystyczny (muzycy, aktorzy), np. Filharmonia im. R. Traugutta w Warszawie (od 1983).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia