filatelistyka
 
Encyklopedia PWN
filatelistyka
[gr. philéō ‘lubię’, atéleia ‘zwolnienie od opłat’],
kolekcjonerstwo druków i znaków pocztowych, nalepianych lub odbijanych na przesyłkach wysyłanych za pośrednictwem przedsiębiorstw pocztowych;
obejmuje przede wszystkim zbieranie znaczków pocztowych — najpopularniejszy rodzaj kolekcjonerstwa (ok. 200 mln zbieraczy na świecie), a także: całostek (koperta, karta pocztowa itp. z wydrukowanym znakiem opłaty), kopert pierwszego dnia obiegu (koperta ze znaczkiem skasowanym w dniu wprowadzenia go do obiegu), starych kopert bez znaczka lub ze znaczkiem, noszących ślady przebytej drogi pocztowej, kart maksimum (widokówka z naklejonym znaczkiem o motywie identycznym jak na widokówce), stempli pocztowych, frankatur mechanicznych (datownik ze znakiem opłaty w postaci stempla lub nadruku) oraz innych znaków, etykiet i nalepek używanych w obrocie pocztowym; termin filatelistyka oznacza także ogół wiadomości o drukach i znakach pocztowych jako walorach filatelistycznych.
Filatelistyka rozwinęła się wkrótce po pojawieniu się znaczka pocztowego (1840); pierwsze znane stowarzyszenie filatelistów powstało w Belgii na początku lat 50. ubiegłego wieku; polski Klub Filatelistów powstał 1893 w Krakowie, 1926 utworzono Międzynarodową Federację Filatelistyki, 1950 został założony Polski Związek Filatelistów (zrzeszający ok. 240 tys. członków), który od 1954 wydaje dwutygodnik „Filatelista”.
Bibliografia
Encyklopedia filatelistyki, Warszawa 1993.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia