znaczek

znaczek,

znak wartościowy w postaci naklejki służący do pobierania lub rozliczania należności i uprawniający do określonych świadczeń, emitowany przez upoważnioną władzę lub instytucję;

stanowi druk ścisłego zarachowania i ma widoczną wartość nominalną lub określone świadczenie; wykonywany techniką drukarską wg projektu grafika; odznacza się precyzyjnym wykonaniem kliszy, operuje własnymi środkami plast., łącząc kompozycję graficzną z liternictwem; wyd. w arkuszach, arkusikach, blokach, rolkach, zeszycikach lub drukowany przez automaty znaczkowe; cięty, nacinany, ząbkowany, czasem sztancowany; zazwyczaj podgumowany. Zasadniczą nazwę danego znaczek wyznacza charakter emitującej instytucji, np. znaczek sądowy, lub cel, np. znaczek składkowy. Pod względem filatelistycznym ogół spotykanych znaczków dzieli się na: pocztowe (emitowane lub stosowane przez instytucję pocztową), współpocztowe (nie wyd. przez pocztę, ale służące do opłat za przewóz przesyłek specjalnymi środkami, np. znaczki balonowe, rakietowe), pozapocztowe (nie wyd. przez pocztę, np. znaczki skarbowe, paszportowe). Pierwszy znaczek pocztowy pojawił się 1840 w Wielkiej Brytanii, przedstawiał popiersie królowej Wiktorii; pierwszy polski znaczek pocztowy wydano 1860 (był to jedyny znaczek Królestwa Pol.). Znaczki są popularnym przedmiotem kolekcjonerstwa.