etalon Fabry’ego–Pérota

etalon Fabry’ego–Pérota,

interferometr opt. zbudowany z 2 zwierciadeł, między którymi analizowana wiązka światła ulega wielokrotnemu odbiciu;

w wiązce wyjściowej interferują fale będące wynikiem wielu odbić — stąd bardzo wysoka zdolność rozdzielcza e.F.–P.; stosowany m.in. do badania nadsubtelnej struktury linii widmowych, pomiaru i stabilizacji częst. promieniowania laserowego.