erywański, chanat
 
Encyklopedia PWN
erywański, chanat,
państwo na Zakaukaziu, w rejonie Kotliny Ararackiej, utworzone 1604 przez szacha Abbasa I Wielkiego, ze stol. w Erywaniu
ściśle zależne od Persji, rządzone przez muzułm. (tur.-azerbejdżańską) elitę władzy; w 1. poł. XVII w. teren licznego osadnictwa ormiańskiego, kształtującego skupisko będące podstawą terytorialną i demogr. współczesnej Armenii; 1828 przyłączony do Rosji.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia