epidemiologia
dział nauki i medycyny praktycznej, który zajmuje się oceną stanu zdrowia ludności;
[gr.],
epidemiologia
Encyklopedia PWN
bada występowanie i rozpowszechnienie chorób, stanów patologicznych, inwalidztwa i zgonów powodowanych przez różne czynniki chorobotwórcze: biol., chem., fiz., genetyczne, społ., jak również występujące w wyniku nadmiaru, niedoboru lub braku niektórych substancji, np. witamin, jodu, fluoru. Epidemiologia zajmuje się również ustalaniem związku przyczynowego między określonymi warunkami lub innymi czynnikami a stanami patologicznymi lub chorobami, a także zapobieganiem i zwalczaniem chorób i stanów patologicznych oraz określeniem potrzeb ludności w zakresie postępowania zapobiegawczego i opieki zdrowotnej. Rozwój nowoczesnej epidemiologii przypada na pocz. XIX w. i wiąże się z osiągnięciami mikrobiologii — odkryciami R. Kocha i L. Pasteura. Epidemiologia jest przede wszystkim nauką opisową, zajmującą się badaniem poszczególnych chorób pod względem częstości zachorowań, zależnie od czasu, miejsca, wieku, zajęcia, warunków środowiskowych itp.; w epidemiologii doświadczalnej nowoczesną metodą są zakrojone na szeroką skalę badania eksperymentalne w środowiskach ludzkich, mające na celu uzyskanie obiektywnej oceny skuteczności środków i metod zapobiegawczych i leczn.; epidemiologia ma szczególne znaczenie dla organizacji ochrony zdrowia ludności, stanowiąc podstawę nauk. wszystkich poczynań profilaktycznych i leczniczych. Badania epidemiologiczne mogą mieć zastosowanie również w odniesieniu do świata zwierząt i roślin.
