enstatyt
 
Encyklopedia PWN
enstatyt
[gr., ‘sprzeciwiający się’],
minerał z grupy piroksenów rombowych, krzemian magnezu Mg2[Si2O6];
stanowi skrajny człon szeregu izomorficznego e.–ferrosillit Fe2[Si2O6], zawierający 0–10% krzemianu żelaza; szary lub zielonkawy, o szklistym lub perłowym połysku; występuje gł. w głębinowych zasadowych skałach magmowych — norytach, piroksenitach, perydotytach; znany też z niektórych skał metamorficznych; kryształy słupowe o dł. do 0,5 m występują w pegmatycie gabrowym w Kragerø (Norwegia).W Polsce spotykany np. w zasadowych skałach żyłowych w G. Sowich i G. Bialskich.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia