elektrookulografia
med. jedna z metod elektrografii () stosowana do badania potencjałów elektr. wywoływanych ruchami gałki ocznej (potencjały wywołane);
[gr. ḗlektron ‘bursztyn’, łac. oculus ‘oko’, gr. gráphō ‘piszę’],
EOG,
elektrookulografia
Encyklopedia PWN
rejestracja odbywa się za pomocą aparatu elektronicznego i elektrod umieszczonych na skórze w pobliżu kątów oczu; stosowana gł. w diagnostyce schorzeń siatkówki oka.
