ekstern
 
Encyklopedia PWN
ekstern
[łac. externus ‘zewnętrzny’],
naukozn. uczeń lub student nie uczęszczający na zajęcia szkolne, ale uprawniony do zdawania egzaminów ze wszystkich przedmiotów i do zaliczania na tej podstawie kolejnych lat nauki w szkole lub na uczelni;
e. składa egzaminy w wybranej przez siebie szkole, czy na kursie, i po wykazaniu się znajomością obowiązującego tam programu nauczania otrzymuje świadectwo ukończenia danego szczebla nauczania.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia