dzwon nurkowy,
żegl. urządzenie do transportu nurków między powierzchnią morza a miejscem pracy pod wodą;
dzwon nurkowy
Encyklopedia PWN
szczelna komora z włazami o kontrolowanym ciśnieniu wewn., opuszczana na linie dźwigu; zabiera nurków z pomieszczeń bazy nurkowej, w których przygotowuje się ich do ciśnienia panującego na głębokości pracy; dz.n. umożliwia też powrót nurków na powierzchnię w warunkach ciśnienia głębokości pracy, w celu readaptacji (dekompresji) w bazie nurkowej; dz.n. w formie komory otwartej od dołu był znany od starożytności, służył jako zanurzony rezerwuar powietrza dla nurków; od XVII w. stosowany w ratownictwie morskim, od XVIII w. wentylowany powietrzem znad powierzchni wody; w tej formie jeszcze w XX w. sporadycznie używany w budownictwie wodnym.
