dyskopatia
 
Encyklopedia PWN
dyskopatia
[gr.],
med. uszkodzenie krążka (krążków) międzykręgowego prowadzące do przepukliny lub wypadnięcia jądra miażdżystego;
często określa się tak ogólne procesy patologiczne w obrębie krążków międzykręgowych; u podłoża dyskopatii leżą zazwyczaj zmiany zwyrodnieniowe, urazy lub stany zapalne; do dyskopatii zalicza się m.in. wypadnięcie jądra miażdżystego krążka międzykręgowego, które występuje zwykle w obrębie kręgosłupa lędźwiowego (między IV i V kręgiem lędźwiowym) i szyjnego, gł. wskutek urazu; objawy ostrej rwy kulszowej i lumbago; w ciężkich przypadkach występują zaburzenia czucia, a także zanik mięśni; leczenie zachowawcze przez unieruchomienie i leżenie na twardym łóżku, stosowanie odpowiednich ćwiczeń, niekiedy operacyjne (usunięcie jądra miażdżystego).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia