duchacy, duchacy de Saxia, Zakon Świętego Ducha, Ordo Fratrum Canonicorum regularium Sancti Spiritus de Saxia,
zakon zał. ok. 1175 przez bł. Gwidona przy szpitalu w Montpellier;
duchacy
Encyklopedia PWN
1198 zatwierdzony; 1204 papież przekazał dawny szpital w Rzymie, któremu nadano nazwę Sancti Spiritus de Saxia; cel zakonu wyrażano w specjalnym ślubie, ofiarując siebie Bogu, Marii i chorym. Do Polski duchacy przybyli 1220 (Prądnik k. Krakowa, a następnie Sandomierz, Kalisz, Stawiszyn, Wiślica), w znacznej mierze przyczyniając się do rozwoju szpitalnictwa pol.; kasata prowicji pol. nastąpiła 1783. Żeńska gałąź zakonu, duchaczki, w Polsce od XIII w.; prowadziły szkoły dla małych dzieci i starszych dziewcząt; w XIX w. kasata większości pol. klasztorów; obecnie po zniesieniu klauzury zgromadzenie czynne.
