drużyna:
drużyna
Encyklopedia PWN
1) w okresie przed- i wczesnopaństw. grupa doborowych wojowników związanych między sobą braterstewm broni i węzłami wierności z naczelnikiem wojennym plemienia; w państwach wczesnośredniow. (m.in. w Polsce X–XII w.) z członków d. rekrutowała się w znacznej mierze warstwa feudałów;
2) najmniejszy pododdział piechoty (3–15 żołnierzy), część plutonu, przeznaczony do wykonywania najprostszych zadań z zakresu prowadzenia lub zabezpieczenia działań bojowych; odpowiednikiem drużyny w artylerii — działon, w wojskach pancernych — załoga.
