dobór krewniaczy
Encyklopedia PWN
Zaproponowany 1964 przez W.D. Hamiltona, który stwierdził, że osobniki spokrewnione są nosicielami wielu identycznych genów, a zatem sukces reprodukcyjny wielu krewnych pewnego osobnika jest genetycznie równoważny przeżyciu i rozmnażaniu się samego osobnika; na gruncie teorii doboru krewniaczego sformułowano zasady socjobiologii, nauki badającej przejawy życia społ. w kontekście ewolucyjnym z uwzględnieniem selekcji operującej na poziomie genowym; w takim ujęciu ostatecznym elementem doboru jest gen, a nie osobnik (koncepcja samolubnego genu R. Dawkinsa, 1976).
