dicynodonty

dicynodonty, Dicynodontia,

wymarły, zróżnicowany (ponad 70 rodzajów) podrząd późnopermskich i triasowych, roślinożernych terapsydów, z podgromady gadów ssakokształtnych;

początkowo występowały w południowej Afryce i na terenach obecnej Rosji, lecz w triasie rozprzestrzeniły się na wszystkich kontynentach, prócz Australii; od połowy triasu liczba ich znacznie zmalała, a w późnym triasie były już bardzo nieliczne; najmniejsze wielkości szczura, największe — hipopotama; ciało wydłużone, beczkowate; miały charakterystyczne duże górne kły; roślinożerne, także owado- i padlinożerne; lądowe, również wodnolądowe.