dezercja

dezercja

[łac. desertio ‘opuszczenie’],

uchylenie się od służby wojsk., np. ucieczka z wojska;

w pol. wojsk. prawie karnym ścigany z urzędu umyślny występek polegający na samowolnym opuszczeniu przez żołnierza swojej jednostki wojsk. lub wyznaczonego miejsca przebywania albo na pozostawaniu poza nimi w celu trwałego uchylenia się od służby wojsk.; od dezercji odróżnia się samowolne oddalenie się żołnierza, dokonane bez zamiaru trwałego uchylania się od służby wojsk.; samowolne oddalenie może być występkiem lub przewinieniem dyscyplinarnym.