deinstytucjonalizacja religijności

deinstytucjonalizacja religijności, destandaryzacja religijności, dekodyfikacja religijności,

socjol. proces społ. charakteryzujący się: 1) osłabieniem legitymizacji, a tym samym oczywistości i bezsporności określonej instytucji rel.; 2) odchodzeniem od ekskluzywnych modeli interpretacji życia i przełamaniem ich monopolu; 3) osłabieniem motywacji społ. w zakresie przejmowania modeli interpretacji życia i wzorów zachowań (kryzys motywacji i wiarygodności); 4) rozbiciem społ. mechanizmów kontroli, w ramach których utrzymywano konformizm instytucjonalny w obszarze religii przez sankcjonowane reakcje na wszelkie odchylenia, a nawet skłonności do odchyleń od norm.