czambuł
 
Encyklopedia PWN
czambuł
[ukr. < tur. czapuł ‘zagon’],
oddział Tatarów działający samodzielnie w oderwaniu od głównych sił;
zwłaszcza oddziały Tatarów ordy krymskiej i budziackiej, najeżdżające ziemie południowo-wschodnie Rzeczypospolitej w XVI–XVIII w.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia