cywilna obrona Śląska 1939
 
Encyklopedia PWN
cywilna obrona Śląska 1939,
samoobrona pol. ludności Śląska przed niem. dywersją VIII–IX 1939;
ochotnicze oddziały (22 Powstańcze Bataliony Obrony Nar.), organizowane początkowo samorzutnie przez weteranów powstań śląskich, następnie przez Związek Powstańców Śląskich, walczyły z niem. grupami dywersyjnymi, przekraczającymi granicę pol.-niem.; IX 1939 wraz z ochotniczymi drużynami młodzieżowymi (gł. harcerzami i czł. Organizacji Młodzieży Powstańczej) broniły, wspólnie z wojskiem, śląskich miast i wsi, m.in. Katowic, Chorzowa, Lublińca, toczyły walki w lasach pszczyńskich; uczestnicy samoobrony byli rozstrzeliwani i więzieni przez Niemców.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia