cyklony
chem. środki trujące;
[gr. kyklṓn ‘wirujący’],
cyklony
Encyklopedia PWN
cyklon A, cyjanomrówczan etylu z dodatkiem chloromrówczanu metylu, jest używany do niszczenia szkodników leśnych; cyklon B, cyjanowodór z dodatkiem chloromrówczanu metylu, i cyklon C, cyjanowodór z dodatkiem bromooctanu metylu (zaadsorbowane na ziemi okrzemkowej), są stosowane do dezynfekcji, dezynsekcji i deratyzacji zamkniętych pomieszczeń (inspektów, silosów, ładowni statków); podczas II wojny światowej cyklon B był używany do masowego uśmiercania więźniów w komorach gazowych niem. obozów koncentracyjnych i zagłady (m.in. w Auschwitz, Majdanku); produkowały go zakłady należące do niem. koncernu I.G. Farben.
