cefalodia
 
Encyklopedia PWN
cefalodia
[gr. kephalḗ ‘głowa’],
bot. organelle występujące u nielicznych gat. porostów z komponentem — fotobiontem zielenicą, zawierające sinice (np. anabena, trzęsidło, Gloeocapsa);
biorą udział w dostarczaniu porostowi związków azotowych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia