busola żyroskopowa lotnicza

busola żyroskopowa lotnicza, busola giromagnetyczna lotnicza,

przyrząd pokładowy do wyznaczania kursu statku powietrznego;

składa się z żyroskopu kursowego, odległościowego nadajnika magnet., układu korekcji azymutalnej i odległościowego wskaźnika (wskaźników) kursu. Nadajnik magnet. — to trójfazowa sonda indukcyjna z uzwojeniem wzbudzenia zasilanym przez prąd przemienny, powodujący modulowanie strumienia magnet. powstającego w każdej cewce pomiarowej pod wpływem ziemskiego pola magnet.; w każdej z cewek powstaje napięcie proporcjonalne do składowej ziemskiego pola magnet. danej cewki. Układ korekcji azymutalnej powstaje przez połączenie trójfazowego uzwojenia sondy indukcyjnej z trójfazowym uzwojeniem stojana selsyna — odbiornika umieszczonego w obudowie żyroskopu kursowego koncentrycznie z osią ramki zewn. Napięcie w uzwojeniu wirnika selsyna równa się 0, gdy położenie kątowe wirnika jest zgodne z kierunkiem ziemskiego pola magnetycznego. Dryf ramki powoduje pojawienie się na wyjściu uzwojenia wirnika sygnału niezgodności, który służy do uruchomienia silnika momentowego umieszczonego na osi ramki wewnętrznej. Wytworzony moment powoduje precesję ramki zewn. dążącej do likwidacji dryfu. Położenie ramki zewn., wyznaczające kurs magnet. statku powietrznego, jest przekazywane do wskaźnika kursowego RMI za pomocą łącza selsynowego. Układ korekcji azymutalnej z reguły ma wyłącznik dostępny dla pilota i jest wykorzystywany przy lotach w obszarach anomalii magnet. i okolicach bieguna magnetycznego.