bułat
nazwa lanej stali węglowej stosowanej w średniowieczu w Indiach, Azji Środkowej, Persji i Syrii do wyrobu broni o dużej ostrości — szabel, sztyletów itp.;
[tur. < pers. pulad ‘stal’],
bułat
Encyklopedia PWN
stal ta odznaczała się wyjątkową twardością i sprężystością; proces wyrobu i przerobu b. nazywano bułatowaniem.
