brinkowiański styl

brinkowiański styl, styl munteneski,

styl w architekturze rozpowszechniony na Wołoszczyźnie i w mniejszym stopniu w Mołdawii od końca XVII do XIX w.;

nazwa pochodzi od nazwiska hospodara Konstantina Brîncoveanu, mecenasa sztuki; łączy motywy orientalne, bizant. i barok.; s.b. odznacza się otwarciem przestrzeni dzięki zastosowaniu wysuniętych loggii i ganków, często wspartych na kolumnach o skręconych trzonach i ozdobnym ukształtowaniem fasad dekorowanych płaskorzeźbionymi barok. motywami roślinnymi; gł. zabytki: klasztory w Hurezie, w Sinaii, Stavropoleos w Bukareszcie, pałace w Potlogi i Mogoşoaii.