brakteat
 
Encyklopedia PWN
brakteat
[łac. bractea ‘cienka blacha’],
nazwa nadana w XVII w. średniowiecznym monetom wybijanym jednostronnie na miękkiej podkładce, z negatywem stempla na rewersie;
w XII–XVI w. w postaci srebrnych brakteatów bito w środkowej Europie denary, początkowo o masie 0,6–0,7 g, w XIV w. 0,1–0,2 g.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia