boogie-woogie
jazzowy styl fortepianowy wywodzący się z bluesa i z formą bluesa ściśle związany;
[bụgi uụgi; ang.] 
,
, boogie-woogie
Encyklopedia PWN
lewa ręka realizuje ostinatową figurę harmoniczno-rytmiczną, prawa — temat i improwizacje; rozwinął się po 1920 (w Chicago), a po 1930 przeniknął do jazzu (swing) i muzyki tanecznej.
