blokada

blokada

[niem.],

med. rodzaj anestezji regionalnej;

wyłączenie środkami znieczulającymi (lidokaina, prokaina) pewnego odcinka obwodowego systemu nerwowego; wykonywana w celach leczn. lub w celu znieczulenia; blokadę stosuje się w przypadkach urazów, wstrząsów, złamań kości, w stanach zapalnych, przykurczach kończyn i w innych schorzeniach; ma działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne i przeciwskurczowe.