bekiesza
wierzchnie okrycie zimowe, podbite futrem;
[od spolszczonej formy węg. nazwiska Békés],
bekiesza
Encyklopedia PWN
szyte gł. z sukna lub grubej tkaniny wełnianej, dopasowane, poszerzone ku dołowi, długość poniżej kolan, na przodzie szamerowane; noszone przez kobiety i mężczyzn; b. wprowadzona w Polsce za Stefana Batorego, przez ziemiaństwo używana (do połowy XIX w.) jako strój do polowań i podróży.
