balwierz
 
Encyklopedia PWN
balwierz
[łac. barbarius],
fryzjer, golibroda, który zajmował się goleniem, strzyżeniem a także zabiegami felczerskimi, jak upusty krwi, wyrywanie zębów;
zawód balwierza wyodrębnił się w średniowieczu w wyniku oddzielenia się chirurgii od medycyny; w tym czasie lekarzami byli z reguły duchowni, ale zaczęła wówczas obowiązywać zasada, że duchownym nie wypada wykonywać krwawych zabiegów — stąd powstał świecki zawód cyrulika, który coraz częściej obok balwierstwa wykonywał również zabiegi chirurgiczne; w Polsce zawód uprawiany do końca XVIII w.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia