asertywno-dedukcyjny system
 
Encyklopedia PWN
asertywno-dedukcyjny system
[łac. assertio ‘uznanie’, deductio ‘wywód’, gr. sýstēma ‘zestawienie’],
system aksjomatyczny (aksjomatyczny system) w sensie pragmatycznym — a więc ze względu na pewną osobę;
jest to taki system aksjomatyczny w sensie syntaktycznym, że: a) obowiązujące w nim dyrektywy (dyrektywa) transformacyjne są niezawodne; b) dyrektywy te są dla owej osoby przekonujące; c) osoba ta buduje ów system przez wyszczególnienie aksjomatów (aksjomat) i ich konsekwencji. System taki może być dla danej osoby systemem neutralnym lub systemem asertywnym, tj. takim, że uznaje ona za prawdy jego aksjomaty i wydedukowane z nich konsekwencje. System asertywny jest s.a.-d. dla danej osoby, gdy osoba ta uznaje najpierw aksjomaty, a dopiero potem ich konsekwencje. Przeciwieństwem s.a.-d. jest system asertywno-redukcyjny. Aksjomatyczne systemy matematyczne traktuje się bądź jako s.a.-d., bądź jako systemy neutralno-dedukcyjne.
Bibliografia
K. Ajdukiewicz Systemy aksjomatyczne z metodologicznego punktu widzenia, w: Język i poznanie, Warszawa 1965.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia