arkadyjska poezja

arkadyjska poezja,

nurt poet. odwołujący się do ukształtowanego w literaturze staroż. toposu Arkadii, wyidealizowanej krainy spokoju, szczęścia, wiecznej wiosny;

mit Arkadii, popularny zwłaszcza w XVII i XVIII w. (rozwinięty przez europejską sielankę), zbiegał się z humanist. ideałem szczęśliwego życia, inspiracjami epikurejskimi, libertynizmem i ekskluzywną kulturą salonów.