antropofagia

antropofagia

[gr. ánthrōpos ‘człowiek’, phageín ‘jeść’, ‘pochłaniać’],

kanibalizm rytualny, ludożerstwo,

religiozn., etnogr. spożywanie ciała ludzkiego lub jego części, najczęściej motywowane mitologicznie i religijnie.

Antropofagia, obecna już w środkowym paleolicie, była szczególnie rozpowszechniona w religiach ludów kopieniaczych Ameryki Środkowej i Południowej, Nowej Gwinei, Oceanii i środkowej Afryki, gdzie stanowiła przejaw dążenia do zjednoczenia z bóstwem bądź innymi mocami sakralnymi. Wyróżnia się 3 formy antropogagii: autokanibalizm — polegający na zjadaniu cząstki własnego ciała bądź jego wydzielin (np.: skóry, napletka, krwi, nasienia), endokanibalizm — spożycie ciała zmarłego członka grupy społ. jako forma obrządków pogrzebowych (np. zjadanie popiołu po kremacji w Amazonii), oraz egzokanibalizm — spożycie ciała lub istotnej cząstki zabitego wroga (np. mózgu, wątroby, serca, narządów płciowych) w celu przyswojenia i opanowania jego mocy życiowej.

Bibliografia

B. KOPYDŁOWSKA Kanibalizm u ludów Australii i Austronezji, w: Australia i wyspy Pacyfiku. Ludy i kultury, Wrocław 1983.