agronomia społeczna,
system doradztwa roln. oraz upowszechniania wiedzy rolniczej;
agronomia społeczna
Encyklopedia PWN
początki agronomii społecznej sięgają poł. XIX w. (Szwecja, Dania, Norwegia), a gwałtowny rozwój w większości krajów eur. i w USA przypada na 1890–1914. Pojęcie agronomii społecznej pierwszy zastosował A. Czajanow i związana z nim szkoła ros. ekonomistów rolnych; jej gł. kierunkiem była analiza procesu dostosowywania się gospodarstw chłopskich do warunków zewn. oraz nauk. organizacja produkcji w gospodarstwach chłopskich; początkowo agronomia społeczna była traktowana jako część nauki z zakresu polityki agrarnej lub socjologii wsi; w Polsce pionierami agronomii społecznej byli W. Grabski, W. Bronikowski, J. Mikułowski-Pomorski oraz Z. Kobyliński; przy SGGW zorganizowano Studium Agronomii Społecznej; pierwsza katedra doradztwa roln. powstała 1951 w wyższej szkole roln. w Stuttgarcie-Hohenheim. W Polsce obecnie we wszystkich uczelniach roln. istnieją zakłady lub katedry doradztwa roln., a działalność praktyczną prowadzą ośr. doradztwa roln., współdziałające z organizacjami rolniczymi.
