Witkiewicz Jan
 
Encyklopedia PWN
Witkiewicz Jan, ur. 24 VI 1808, Poszawsze (Żmudź), zm. 8 V 1839, Petersburg,
zesłaniec i podróżnik, agent w służbie ros., badacz Azji Środkowej;
1824, za zorganizowanie z C. Janczewskim tajnego stowarzyszenia gimnazjalistów (przedstawieni jako studenci ze Żmudzi w III cz. Dziadów A. Mickiewicza), skazany przez sąd wojenny w Wilnie na karę śmierci, zamienioną na karną służbę wojsk.; zesłany za Ural; poznał dobrze Kazachstan i miejscowe języki, zgromadził materiały geogr., hist. i etnogr.; podróżował w poufnych misjach dyplomatycznych: 1835–36 do Buchary, 1837–39 — przez Teheran, Niszapur i Kandahar do Kabulu (pierwszy Polak w Afganistanie).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia