Winthrop John (mł.)

Winthrop

[^uı̣nŧrop]

John (mł.), ur. 22 II 1606, Groton (hrab. Suffolk, Anglia), zm. 15 IV 1676, Boston (kolonia Massachusetts),

syn Johna st., gubernator kolonii Connecticut w Nowej Anglii, prawnik;

od 1631 w Bostonie, członek rady gubernatora, 1635 i 1659–76 gubernator kolonii Connecticut; rozwijał eksploatację miejscowych surowców (m.in. w okolicy Bostonu zał. 2 huty żelaza), organizował osadnictwo, zał. Ipswich (1633), Saybrook (1635) i Nowy Londyn (1646); 1662 otrzymał od króla Karola II przywilej zezwalający na tworzenie w Connecticut instytucji purytańskich oraz na włączenie New Haven do tej kolonii.