Wielka Kompania Katalońska
 
Encyklopedia PWN
Wielka Kompania Katalońska,
zaciężne oddziały katalońskie, które 1303 pod wodzą Rogera de Flor wstąpiły na służbę bizant.;
złożona z żołnierzy (gł. almogawarowie) walczących wcześniej na Sycylii w służbie Fryderyka II z dyn. aragońskiej przeciw Andegawenom; po pokoju 1302 zaoferowali oni służbę ces. Andronikowi II Paleologowi i 1303 W.K.K. w sile 6500 żołnierzy przybyła do Konstantynopola; zachowała własne dowództwo, 1304 walczyła z Turkami w Azji Mniejszej; po śmierci Rogera (zamordowany 1305) zbuntowała się i przez 2 lata łupiła bizant. Trację i Macedonię; 1311 zdobyła dla siebie Księstwo Ateńskie, a 1319 także południową Tesalię (Neopatria); przyjęła zwierzchnictwo dyn. aragońskiej; Katalończycy władali w Atenach do 1388 (usunięci przez Nerio I Acciaiuoli z Florencji).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia