Węgrów
 
Encyklopedia PWN
Węgrów,
m. powiatowe w województwie mazowieckim, w Obniżeniu Węgrowskim, na pr. brzegu Liwca.
Ludność miasta: ogółem — 12,6 tys. mieszkańców (2019)
Gęstość zaludnienia: 350,8 os/km2 (2019)
Powierzchnia: 36 km2
Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 22°01′E, szerokość geograficzna: 52°24′N
Data założenia miasta: 1414
Prawa miejskie: nadanie praw — 1441
Oficjalne strony WWW: www.wegrow.com.pl
ośr. usługowy; przemysł spoż., w tym duże zakłady mleczarskie Hochland Polska, elektromaszynowy, drzewny, odzieżowy, wyrobów z tworzyw sztucznych; chałupniczy wyrób tkanin o podlaskich motywach lud.; węzeł drogowy.
Historia. Osada targowa na skrzyżowaniu traktów handl., wzmiankowana 1414; 1444–1569 w granicach W. Księstwa Litew., następnie wraz z Podlasiem włączony do Korony; prawa miejskie 1441; własność m.in. Kiszków, Radziwiłłów, od 1664 Krasińskich; od poł. XVI w. rozwój związany z handlem zbożem z Gdańskiem; w XVI–XVIII w. jeden z ważniejszych ośr. reformacji w Polsce (m.in. w XVI w. zbór, drukarnia i szkoła ariańska, do 1788 synody ewangelików); w poł. XVII w. osiedlili się tu Szkoci, którzy rozwinęli sukiennictwo; od 1795 w zaborze austr., od 1809 w Księstwie Warsz., od 1815 w Królestwie Pol.; miejsce zwycięskiej bitwy 3 II 1863 oddziałów W. Jabłonowskiego i J. Madalińskiego z wojskami ros.; 1867–1975 i od 1999 siedziba powiatu. W czasie okupacji niem. 1941–42 getto (ok. 8,3 tys. osób, ponad 1 tys. zamordowano, pozostałe wywieziono do ośr. zagłady w Treblince); rejon działalności partyzanckiej; miasto zniszczone w ok. 60%, po wojnie odbudowane.
Zabytki. Późnogot. kolegiata (1703–06, C. Ceroni, na późnogot. zrębach) z barok. polichromią (1707–08, M. Palloni); zespół klasztorny Reformatów: kościół (1683–1715, Ceroni wg wzorów Tylmana z Gameren), barok. polichromia (1709–11, Palloni), klasztor (przebudowa 1864); zajazd, tzw. Dom Gdański (ok. poł. XVIII w.).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia