Wąż

rys. Z. Kwiatkiewicz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Wąż,

polski herb szlachecki;

w polu czerwonym wąż zielony (srebrny) zwinięty w koronie złotej pożerający jabłko zielone na takiejże gałązce o dwu listkach; najstarsza pieczęć z 1389, pierwsza zapiska źródłowa 1389; najczęściej występował w ziemi kaliskiej i sandomierskiej; 1413 przeniesiony na Litwę; herbu tego używali m.in.: Borchowie, Ciechomscy, Kurowscy, Łojkowie, Piseccy, Wężykowie.