Wąbrzeźno
 
Encyklopedia PWN
Wąbrzeźno,
m. powiatowe w woj. kujawsko-pomor., na Pojezierzu Chełmińskim, nad jez.: Zamkowym, Sitno i Frydek.
Ludność miasta: ogółem — 13,6 tys. mieszkańców (2019)
Gęstość zaludnienia: 1 507,8 os/km2 (2019)
Powierzchnia: 9 km2
Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 18°57′E, szerokość geograficzna: 53°17′N
Prawa miejskie: nadanie praw — 1414
Oficjalne strony WWW: www.wabrzezno.com
Gród i osada w państwie krzyżackim, wzmiankowane 1246, do 1773 własność biskupów chełmińskich; zniszczony w latach 70. XIII w.; prawa miejskie przed 1414 (prawdopodobnie na pocz. XIV w.); ośr. rzemieślniczo-handl.; na mocy pokoju tor. 1466 włączone do Polski; 1772–1920 w zaborze pruskim (1807–15 w Księstwie Warsz.); powolny rozwój w XIX w. związany z budową 1871–72 pobliskiej linii kol. Toruń–Olsztyn; IX 1939 wcielony do Rzeszy; w okresie okupacji niem. X–XII 1939 obóz przejściowy (ok. 800 osób), 2 oddziały robocze jeńców bryt. i sowieckich; 1887–1975 siedziba powiatu. Ośr. usługowy dla rolnictwa; przemysł chem. i metal., ponadto wytwórnie wyrobów papierowych, odzieży, zakłady przetwórstwa rolno-spoż. (młyn, mleczarnia) i poligraficzne; ośr. wypoczynkowy; ruiny got. zamku (1303–11); got. kościół Św. Szymona Apostoła i Judy Tadeusza (1323–49, wieża 1779, przebudowa 1902); neorom. kościół szkolny Matki Bożej Królowej Polski, dawniej ewangelicki (XIX w., przebudowa 1945). W pobliżu Wąbrzeźna rezerwat leśny Wronie (powiat 68,7 ha; buczyna pomor.).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Wąchock, kapitularz romański w klasztorze Cystersów fot. P. Jamski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia