Teatr Wojska Polskiego

Teatr Wojska Polskiego,

teatr powołany IX 1943 w Sielcach n. Oką pod nazwą Teatr Żołnierza I Korpusu Pol. Sił Zbrojnych w ZSRR (kierownictwo W. Krasnowiecki) w wyniku przekształcenia Teatru Żołnierza, powstałego tamże VI 1943 przy formującej się 1. Dywizji Piechoty im. T. Kościuszki;

od III 1944 pod nazwą Teatr 1. Armii Pol.; VIII 1944 przybył do Lublina (od października pod nazwą Teatr Wojska Polskiego; w listopadzie premiera Wesela S. Wyspiańskiego); od I 1945 w Łodzi, gdzie sukcesami artyst. Teatru Wojska Polskiego były inscenizacje L. Schillera (także dyr. 1946–49): Cud mniemany, czyli Krakowiacy i górale W. Bogusławskiego (1946), Celestyna wg F. de Rojasa (1947), Burza W. Szekspira (1947); 1949 przyjął nazwę Teatr im. S. Jaracza.

Bibliografia

S. MROZIŃSKA Karabin i maska. Na podstawie dokumentów i wspomnień Teatru Wojska Polskiego w drodze i w Łodzi z lat 1943–1946, Łódź 1964;

tejże Trzy sezony teatralne L. Schillera, Łódź 1946–1949, Wrocław 1971.