Tang Yin, zw. też Tang Bohu, Tang Ziwei, ur. 1470, Suzhou (prow. Jiangsu), zm. 1524, tamże,
chiń. malarz, kaligraf, poeta i uczony;
Tang Yin
Encyklopedia PWN
uczeń Zhou Chena, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli malarzy szkoły Wu; zaliczany do tzw. Czterech Mistrzów Epoki Ming; zasłynął jako twórca portretów pięknych kobiet oraz pejzaży, malowanych w stylu malarstwa epoki Song; malował również kwiaty i bambusy — tuszem; wiele jego obrazów kopiowano; zachowały się sceny rodzajowe odznaczające się mistrzostwem rysunku i kompozycji, m.in. Księżycowa Bogini Chang’e (pocz. XVI w. — Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork).
