Szneur Zalmen
 
Encyklopedia PWN
Szneur Zalmen, ur. 1886, Szkłów (Białoruś), zm. 1959,
żydowski poeta i prozaik, tworzący w językach hebrajskim i jidysz;
pochodził ze Szkłowa na Białorusi; od 1902 w Warszawie, od 1904 w Wilnie, od 1914 w Berlinie, od 1923 w Paryżu, od 1941 w USA, od 1951 w Izraelu; jeden z odnowicieli poezji hebrajskiej pocz. XX w. (z kręgu Ch.N. Bialika); realist. prozę, jak i poezję cechuje witalizm bohaterów i śmiałe wątki erotyczne; wydał m.in. zbiór poet. Szirim we-poemot [‘wiersze i poematy’] (1914), powieści Noach Pandre (t. 1–5, 1938, wyd. pol. 1939) — epopeję o życiu Żydów szkłowskich oraz Anszej Szklow [‘ludzie Szkłowa’] (1944).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia