Szeruda Jan
 
Encyklopedia PWN
Szeruda Jan, ur. 26 XII 1889, Wędrynia (Śląsk Cieszyński), zm. 21 III 1962, Warszawa,
teolog, biskup ewangelicki, działacz ekumeniczny;
1922–54 profesor uniwersytetu w Warszawie, od 1955 profesor Chrześc. Akad. Teol.; 1934–51 czł. PAU; 1945–51 biskup Kościoła Ewangelicko-Augsb. w Polsce; od 1945 przewodniczący Tow. Badań Dziejów Reformacji w Polsce; gł. prace: Spór o «Stary Testament» (1925), Geneza i charakter «Biblii gdańskiej» (1932), przekłady z hebrajskiego Księgi psalmów (1937).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia